Eindelijk weer bij elkaar

Na noodgedwongen vier jaar van elkaar gescheiden te zijn, konden mevrouw T.K. en haar (pleeg)kinderen elkaar donderdagochtend 2 januari 2020 eindelijk weer in de armen sluiten. Zonder afscheid te kunnen nemen van haar kinderen moest mevrouw in december 2015 halsoverkop vluchten uit Oeganda. Een lokale LHTB-hulpgroep wist mevrouw uit handen van de Oegandese politie te krijgen, die haar al anderhalve maand gevangen hield en zwaar mishandelde, en zette haar op een vliegtuig naar Nederland.

Gezinshereniging

In Nederland kreeg ze begin 2016 een tijdelijke verblijfsvergunning. Het duurde bijna een jaar voor het haar lukt haar (pleeg)kinderen te traceren. Toen het contact eindelijk hersteld was, heeft ze gezinshereniging voor de (pleeg)kinderen aangevraagd bij de IND. Haar aanvraag werd in eerste instantie afgewezen, maar met steun van Vluchtelingenwerk en twee asieladvocaten werd het verzoek, na bezwaar, begin november j.l. alsnog gehonoreerd.

Met een beetje hulp

Begin december j.l. waren de kinderen in het bezit van een inreisvisum voor Nederland, waarna er vliegtickets geboekt konden worden. Daar lag nog wel een probleem, want vliegtickets voor een directe vlucht naar Schiphol kosten bij elkaar zo'n 3500 euro, geld waarover mevrouw echt niet beschikte.
Met vereende krachten vonden Vluchtelingenwerk en De Bakkerij een vijftal fondsen bereid bij te dragen aan de tickets. Waarvoor mevrouw God letterlijk op haar knieën bedankt heeft!

Spannende reis

Het was heel spannend of alles goed zou gaan: de nachtelijke reis van de kinderen van Kampala naar vliegveld Entebbe, het inchecken, de geldigheid van hun visa, de lange reis en het door de douane komen op Schiphol, maar om 2 minuten over 6 op donderdagochtend 2 januari 2020 was het zover en buitelden Norine (7 jaar), Nico (9 jaar), Daltonmark (16 jaar), Divia (18 jaar) en hun moeder over elkaar heen van vreugde.

Thuis in Leiden

Daarna is het gezin met de trein naar de noodwoning van de moeder in Leiden gegaan, waarbij de kinderen zich verwonderden dat het om 7 uur in Nederland nog donker is (in Kampala is het dan altijd al licht), dat het wel erg koud is (gemiddelde temperatuur overdag in Oeganda is 29 graden) en of het vandaag misschien zou gaan sneeuwen?
De eerste tijd in Nederland moet er nog het nodige geregeld worden en dat zal niet altijd even makkelijk zijn, maar het aller-, allerbelangrijkste is gelukt: de kinderen en hun moeder zijn weer bij elkaar. 

Met dank aan SUN-Leiden, IPCI HH Petrus en Paulus-parochie Leiden, het gezinsherenigingsfonds van Vluchtelingenwerk Nederland, Stichting Passiebloem en het M.C. de Visser Fonds voor hun bijdragen aan de broodnodige vliegtickets.