Vrede spreekt tot de verbeelding

Foto's Han de Bruin (handebruinfotografie.nl)

Het is beter een kaars aan te steken, dan het duister te vervloeken”. Met deze woorden en op de klanken van het wereldberoemde lied van John Lennon, “Imagine”, begon op donderdag 21 september de jaarlijkse Vredeswake. Een uur stilstaan bij vrede, bij (vaak anonieme) bruggenbouwers ver weg; een uur teken van verzoening zijn in onze eigen stad, om te leren luisteren naar de ander, misschien wel je buurman, en samen te zoeken naar wat je bindt in plaats van verdeelt. Zo’n honderdvijftig mensen hadden de weg naar het zonnige Stadhuisplein gevonden, waar direct een beroep werd gedaan op ieders verbeelding door een aantal luide kanonschoten. Oorlog in Leiden? Je vraagt het je soms af als de spanningen weer eens hoog oplopen rond de polarisatie tussen ‘wij’ en ‘zij’. Deze middag hadden de schoten een historisch en stuk feestelijker tintje – het was het startsein voor het feest der feesten rond Leidens Ontzet.

Het verhaal van Liza, Asrar, Michiel en Roos

Vredesorganisatie Pax koos voor de Vredesweek dit jaar het thema ‘de kracht van verbeelding’. Een viertal sprekers gaf daar een korte persoonlijke visie op. Zo vertelde Liza Soffner van Stichting Sportenderwijs hoeveel zij van de verbeeldingskracht van haar oma en vader heeft geleerd, die in tijden van honger zelfs het kleinste bolletje rijst versierden met een bloemetje; sprak Asrar Idries uit Soedan enthousiast over wat zij als jong meisje later allemaal wilde worden en hoe zij nu hoopt dat haar droombaan bij Artsen Zonder Grenzen of het Rode Kruis binnenkort niet meer zal bestaan omdat dat namelijk zou betekenen dat er vrede is in de wereld. Michiel Zonnevylle bouwde als voorzitter van de 3 October Vereeniging een brug tussen Leidens Ontzet in 1574 en het Leiden van vandaag, en wethouder Roos van Gelderen stond stil bij de verscheidenheid van mensen, de diversiteit die de stad Leiden rijk is en maakt tot de Stad van Vluchtelingen die haar zo lief is.

Muziek, zang, spel en gebed

De korte voordrachten werden afgewisseld met momenten van stilte en bezinning, muziek door Laurence Fierens (Studentenvereniging Panoplia), zang door het koor van het Apostolisch Genootschap o.l.v. Raymon Stoop en toneel van Mobiel Theater Geurend Hooi dat een korte versie van ‘Onder anderen’ speelde, een voorstelling over aannames, harde uitspraken en onderliggende angsten. Mustafa Kus van het project Oma Lief las, geflankeerd door Moussa en Ali, zijn gebed voor vrede voor. Een hartekreet om van elkaar te leren, lief te zijn voor elkaar, bruggenbouwers te zijn en geen vernietigers. Een oproep ook om de oplossing te zoeken in het kleine, een glimlach, een open hand, een arm op de schouder.

Imagine

Tot slot werd de verbeelding geprikkeld met de vraag: wat wordt jouw volgende stap? Op witte post-it vredesduifjes konden de aanwezigen hun volgende stap noteren voor een prettigere samenleving, een klein beetje meer vrede in onze eigen stad, een eigen toekomstdroom. Imagine! “Samen kunnen we vrede mogelijk maken. Dan kan de mensheid echt samenleven”.