De rechten van iedereen

Op donderdagavond 10 december, de Internationale Dag van de Rechten van de Mens, organiseerde Amnesty International afdeling Leiden samen met de werkgroepen MOV en ZWO vanuit De Bakkerij een korte manifestatie rond Artikel 1 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
Zo’n zestig mensen verzamelden zich op een pleintje tussen Stadhuis en Maarsmansteeg 8, in het centrum van Leiden. Daar zou de tekst van Artikel 1 op een muur  geprojecteerd worden.Frits van Oosten heette namens de organisatie iedereen welkom en wethouder Frank de Wit drukte na een korte inleiding en aftellen op een rode knop waarna de tekst op de muur verscheen.

Artikel 1 van de  Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. 
Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, 
en behoren zich jegens elkander 
in een geest van broederschap te gedragen.

In alle talen

Voorafgaande aan deze manifestatie waren via een aantal organisaties mensen gevraagd om in allerlei talen de tekst voor te lezen en dat is prima gelukt. Van Russisch tot Arabisch, van Duits tot Engels, van Thais tot Frans, van Lingala tot Kirundi, en natuurlijk ook in het Nederlands! Spontaan werd het artikel ook in nog andere talen vanaf mobieltjes gelezen, gewoon even snel opgezocht.
Tussendoor werden korte filmpjes getoond van jonge vluchtelingen, die onherkenbaar in beeld, kijkend naar een foto van hun land of stad, het artikel voorlazen.

Vrijheid

Barbara van Velzen, leerling van het Bonaventuracollege trakteerde ons op een prachtig lied waarvan we hier de tekst mogen afdrukken. Iedereen was zeer onder de indruk.

Vrijheid

Lopend door de straten, de schemer van de maan
hetzelfde licht als ieder ander.
Loop maar verder en doe alsof, dat jij er niets van weet
Sluit je ogen en vergeet wat er achter jou gebeurt.

Hier ben je veilig
Hier ben je sterk
Hier mag jij vallen als je breekt
en hou je vast aan mij
als jij niet kan

Zie jij dat meisje aan de overkant, ze stapt lachend op haar fiets
misschien dat zij van binnen huilt, maar niemand die het ziet.
De tranen uit het verre land, een bestemming onbekend.
Het gevoel van vrijheid dat vanzelfsprekend voor haar is.

Hier ben je veilig
Hier ben je sterk
Hier mag jij vallen als je breekt
en hou je vast aan mij
als jij niet kan

Zie jij dat meisje aan de overkant, ze is net als jij en ik.
Alleen beschadigd door de pijn,
die ook van jou had kunnen zijn!

Hier ben je veilig
Hier ben je sterk
Hier mag jij vallen als je breekt
en hou je vast aan mij

als jij niet kan

Wordt vervolgd

Na afloop gingen alle deelnemers naar binnen in het Stadhuis waar de schrijfmarathon van Amnesty nog bezig was. Sommigen schoven aan, anderen praatten na onder het genot van warme chocomel en allerlei lekkernijen. De afsluiting van een mooie bijeenkomst. En de beloofde permanente muurschildering van Artikel 1 hopen we in het voorjaar te kunnen onthullen.