Hun Verhaal: Olena en Olena

9 maanden lang waren Olena en Olena iedere maandag, dinsdag en donderdag in de Pop-up kledingwinkel te vinden. Kleding werd gesorteerd, uitgezocht en opgehangen. Mensen werden geholpen. En ondertussen werd aan de Nederlandse taal en conversatie gewerkt!

Wie zijn deze dames en wat is hun verhaal?

Olena Vysochyna, uit Mariënpoel, is 56 jaar en is hier met haar man gekomen. Olena Mishyna is 60 jaar en kwam met man en dochter uit Kiev. Vanwege de oorlog in Oekraïne moesten zij hals over kop hun woning en woonplaats verlaten met slechts een klein tasje met wat spulletjes, geld en reisdocumenten. Een verdrietige en traumatische periode wanneer hieraan wordt teruggedacht. Alweer een jaar zijn ze hier. Het gesprek is soms emotioneel.

Ze vertellen over de plaats waar zij vandaan komen. Over Mariënpoel, bezet gebied waar nauwelijks contact is met de mensen die daar nog verblijven. Buiten de stad gaat dit nog redelijk. En over Kiev, volledig gebombardeerd en alles is weg.
Er is nog zichtbaar veel verdriet en verlies. Het is moeilijk om over de tijd in Oekraïne te spreken, over het moment van wegvluchten, de opvang in Polen. Over de toekomst.
De dames kennen elkaar vanuit de opvang aan de Houtlaan en zijn bevriend geraakt. Olena en Olena hebben met de hulp van De Bakkerij en Incluzio de mogelijkheid gekregen om tijdelijk een pop-up store te openen aan de Oude Rijn en zo mensen die het nodig hebben te voorzien van gratis kleding.
Door hun vlucht weten ze uit eigen ervaring hoe mooi het is als andere mensen er zijn om jou te helpen wanneer je in zo’n moeilijke situatie zit – zonder geld, huis, papieren. Dat wat zij hebben ervaren willen ze graag terugdoen. En dat is heel waardevol geweest.

Dankbaar

Olena en Olena studeren hard, dagelijks oefenen zij met de Nederlandse en Engelse taal. Het is voor hen belangrijk mee te kunnen doen, zelfstandig te kunnen communiceren in Nederland en zo ook hun dankbaarheid te kunnen overbrengen.
Ik vraag hun naar een eerste indruk over Nederland en de Nederlanders.
Ze kunnen niet anders dan keer op keer hun dankbaarheid benadrukken over de ontvangst en opvang. Ook geven zij aan dat een land als Nederland in zekere zin vertrouwd voelt, Europees vertrouwd.
En hoe vreselijk de aanleiding ook is, er is iets anders voor terug gekomen: zij hebben kennisgenomen van iets waar zij anders het bestaan niet van zouden weten. Leiden is een prachtige stad waar historie en moderne tijd naast en met elkaar verweven zijn.
Bij de afsluiting hoort een omhelzing, opnieuw wordt de dankbaarheid uitgesproken, ik ontvang een bosje tulpen en geef hen een klein hartje en wens hen kracht, geloof en hoop toe.

Dank voor dit gesprek en met dank ook aan de tolk!

Met heel veel dank aan Jonathan, hij tolkt al een jaar lang voor deze mensen uit Oekraïne, wat geweldig dat deze inzet er is, om zo elkaar te kunnen ontmoeten en met elkaar te kunnen spreken. Dankjewel Jonathan voor het tolken en dankjewel Olena en Olena voor jullie inzet bij De Bakkerij en voor dit gesprek.