Tussen Christchurch en Leiden

Vrijdag 15 maart vertrokken de kinderen van T1A van het Rijnlands Lyceum uit Oegstgeest (RLO), mentor-docent Joukje, moeder May-Lisa en ik op de fiets richting de moskee Mimar Sinan in Leiden. Carijn Westeneng van M25 Leiden had deze dag voor het RLO georganiseerd en haar collega Petra Akkerman ontving ons voor de moskee. Het was een heftige dag door alle berichten over een aanslag op twee moskeeën in Nieuw-Zeeland met vele doden. 

Beveiligde gastvrijheid

We werden hartelijk ontvangen door Umit, die heel begrijpelijk ook bezig was met het drama in Nieuw-Zeeland en vertelde dat ook de moskee die wij vandaag bezochten extra beveiligd werd. 
De moskee wordt niet alleen gebruikt om te bidden, er vinden ook diverse ontmoetingen en feesten plaats. Na een korte uitleg over de moskee kregen we een heerlijke lunch aangeboden: Turkse Pizza, verrukkelijk. Hierna mochten we plaats nemen achterin de moskee voor het vrijdaggebed, voorgegaan door de imam. Zo’n 150 mannen en enkele kinderen hadden inmiddels voor ons in de zaal een plaats gezocht. De vrouwen zagen we niet, maar die waren boven ons op ‘het balkon’ gaan zitten.

Heb je naasten lief

Het thema van de dienst was: Heb je naasten lief en kom tot elkaar; bijzonder juist op deze dag. De dienst duurde ongeveer een half uur waarna de kinderen de gelegenheid kregen om vragen te stellen aan de imam. Hier werd uitgebreid tijd voor genomen. Er kwamen diverse interessante vragen aan bod zoals: Wat betekenen de kralenkettingen die aan de muur hangen? Er werd uitleg gegeven over de betekenis van de vrijdagdienst; het gescheiden plaats nemen van mannen en vrouwen in de moskee; het 5 maal daags bidden en de betekenis van de 2 tekens op de muur: God rechts en Mohammed de laatste profeet aan de linker kant.

Na een bijzondere ervaring hebben we afscheid genomen van een aantal zeer gastvrije mensen!


Carmen Eustatia-Rutten, moeder van Veronique